ساکنان مناطق محروم کم مشکل ندارند و یکی از جدی ترین آنها دسترسی مناسب نداشتن به امکانات بهداشتی و درمانی است. کمبود پزشک در مناطق محروم ایران مسألهای مهم است بخصوص کمبود پزشکان متخصص که میتوان با افزایش ظرفیت پذیرش در دانشگاه و جذب نیرویانسانی متخصص در دانشگاه علوم پزشکی تا حدودی این نیازها را رفع کرد.